loading...
محرم
ميثم ابراهيمي بازدید : 75 1390/09/13 نظرات (0)

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه مازندران، نمايندگی ساری، تكيه‌ها، حسينيه‌ها و مساجد شهرستان‌های استان مازندران در ماه محرم شاهد پرشورترين صحنه‌های عزاداری و نوحه‌خوانی در رثای سرور شهيدان حضرت امام حسين(ع)، سومين ستاره تابناك آسمان امامت و ولايت است.

در دهه اول ماه محرم، اين عزاداری‌ها همه شب با شكوه خاصی بعد از اقامه نماز مغرب و عشا آغاز می‌شود. پس از سخنرانی روحانيون و وعاظ، مراسم سينه زنی و كرب زنی اين مراسم با اطعام گسترده عزاداران و اهالی محل به پايان می‌رسد.

هزينه برپايی اين مراسم مذهبی و اطعام سوگواران و عزاداران حسينی از محل موقوفات و كمك‌های مردمی تأمين و پرداخت می‌شود. مردم استان مازندران همه ساله به مناسبت فرا رسيدن ماه محرم، علاوه بر مراسم سخنرانی و مداحی سنت‌های ويژه خود را اجرا می‌كنند.

مردم مؤمن و سوگوار استان مازندارن غير از مراسم سخنرانی و استفاده از مبلغان، مراسم سينه زنی و زنجيرزنی را در روز و شب‌های محرم در سطح شهر و روستاهای استان با سازماندهی اداره تبليغات اسلامی برگزار می‌كنند.

از جمله مراسم سنتی عزاداری و سوگواری مازندرانی‌ها برگزاری مراسم تعزيه «شبيه خوانی» كه يكی از نمايش‌های معتبر ايرانی با مضامين واقعه كربلا و شهادت امام حسين(ع) است در بيشتر روستاها و شهرها اجرا می‌شود.

از ديگر مراسم مردم عزادار، تشكيل دسته‌های عزاداری و سينه زنی و زنجيرزنی با لباس‌های مختلف همدست در سنين كودكان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان است.

ديگر مراسم سنتی مردم مازندران، حمل گهواره حضرت علی اصغر(ع)، حمل نماد شمربن ذی الجوشن، حمل نماد امام سجاد (ع)، نمايش اسير كردن اهل بيت امام حسين (ع) در قالب اسير كردن ۵۰ تن از كودكان با حالت آه و شيون و شلاق زدن كودكان از سوی دشمنان و نمايش شور و شعف دشمنان و به آتش كشيدن خيمه‌های نمادين كه به صورت مجزا و پشت سرهم و با تزئين لباس‌های مخصوص در سطح روستاهاست.

در كنار مرثيه خوانی، سينه زنی و زنجيرزنی و كرب زنی هيئت‌های عزادار كه كرب شامل دو قطعه كوچك چوبی است كه در كف دستان عزاداران قرار می‌گيرد و با خواندن اشعار مداحان به صورت دو ضرب، سه ضرب و هفت ضرب و چند ضرب به هم كوبيده می‌شود، حكايت از حزن و اندوه است. مراسم ديگری همچون پرده‌خوانی، شامل پارچه‌های پرده‌ای از نقاشی صحنه‌های درگيری ظهر عاشورا و تصاوير سربازان و افراد شركت كننده در نبرد حق عليه باطل و «اشقياء» و «اتقياء» و ظلم و ستمی كه بر امام حسين(ع) و اصحاب با وفايش كه از سوی نقال روايت می‌شود.

محرم، عاشورا و پاسداشت اين نهضت در مازندران از جايگاه ويژه‌ای برخوردار است. ‌هزار و 200 سال قبل مازندران، اسلام را با تشيع آغاز كرد.

تكيه‌ها در مازندران از عمده‌ترين مكان‌های تجمع مردم استان در ماه محرم شمرده می‌شوند تكيه در مازندران مترادف با محله معنا می‌شود كه دارای ساختمان مستقلی است و اين گونه نيست كه مانند مناطق ديگر كشور در چادرها به عزاداری امام حسين(ع) بپردازند.

محوطه‌های جلويی اين تكيه‌ها دارای مكان‌هايی به نام «سقا نفار» است كه دارادی دو طبقه است كه عمدتاً جوانان محل در طبقه دوم آن تجمع می‌كنند و در طبقه اول آن چای و شربت به عزاداران داده می‌شود و سالمندان و ميان‌سالان در تكيه جای می‌گيرند.

مازندران دارای بيشترين حسينيه برای عزاداری امام حسين(ع) در كشور است. در مازندران دو روز پيش از آغاز ماه محرم مردم به پيشواز اين ماه می‌روند، در دو روز اول ماه محرم نيز مردم مازندران برای ورود امام حسين(ع) به كوفه شهرها را چراغانی می‌كنند، اما پس از دو روز وقتی كه ناجوانمردی اهل‌كوفه برايشان آشكار می‌شود، شهرها را سياه‌پوش می‌كنند.

عزاداری ماه محرم در شهرستان آمل

در شهرستان آمل مهمترين سوگواری مذهبی، برپايی عزای سالار شهيدان اباعبدالله الحسين و ساير ائمه طاهرين(ع) و بانو فاطمه زهرا(س)، است كه در مساجد، تكايا و منازل برپا می‌شود.

مفصل ترين عزاداری در دهه اول ماه محرم است كه هر طايفه وسايل عزاداری را در تكايای مخصوص به خود از هر نظر فراهم می‌آورند. هر طايفه بسته به اهميت و كثرت افراد خود دارای يك يا چند تكيه هستند و در هر تكيه نيز چندين «سقاخانه» وجود دارد كه هر يك مخصوص به يك تيره از همان طايفه است. آنها پرچم‌های عزا را بر ستون‌های سقاخانه نصب كرد، آماده عزاداری و پذيرائی عزاداران و ميهمانان می‌شوند.

از برنامه‌های روز عاشورا در اين شهرستان حركت دسته سينه زنی و زنجيرزنی است كه با صفوف منظم و بر طبق برنامه معين از تكيه سر محل حركت می‌كنند، پيشاپيش دسته‌ها، اسب سفيدی كه نماد اسب امام حسين «ذوالجناح» است با روپوشی از پارچه سفيد و خون آلود در حركت است، در گردن ذوالجناح پارچه‌های حرير سبز يا قرمز پيچيده است.

در روز عاشورا، در شهرساری، دسته‌های عزادار بر طبق يك برنامه منظم به تكايا رفته، با نزديك شدن به تكيه، جوانان همان محله با برداشتن قدم‌های كوتاه و با خواندن اشعار مناسب به استقبال دسته ميهمان آمده، بدين ترتيب خير مقدم می‌گويند و با رسيدن دسته و پرچم‌های عزا، گوسفندی از طرف ميزبان، جلوی آنان قربانی می‌شود. در تكايای قديمی اين شهر كه قدمت بيشتری دارد سينه زنان زيادتری جمع شده، با شور و شكوه خاصی عزاداری می‌كنند. مردم ساری فرصت عزاداری در اين ايام را مغتنم شمرده، در رسيدن به نيازهای مادی و معنوی به دعا و نيايش و نيز سنت نذر روی می‌آورند و پس از استجابت خواسته شان معمولاً در تكايا يا در منزل، به ديگر عزاداران طعام داده، به عزاداری می‌نشينند. در شب اربعين نيز در اكثر منازل، غذا بخصوص كشمش پلو درست می‌كنند و آن را به عنوان تبرك ميان دوستان و آشنايان و افراد بی بضاعت تقسيم می‌كنند.

عزاداری ماه محرم در شهرستان بابل

در شب و روز هفتم ماه محرم، مردم عزادار و سوگوار و هيئت‌های عزادار محلات در تكايا و سقا تالارهای شهرستان بابل از جمله «پيرعلم»، «امامزاده قاسم»، «كيجا تكيه»، «ابوالحسن كلا»، «شيادهم، «شهيدآباد»، «لنگور مقری كلا»و ساير سقاتالارهای روستاها، مراسم ويژه سنتی هفتم محرم را كه منتسب به حضرت باب الحوائج حضرت ابوالفضل العباس(ع) است، با شكوه خاصی به جای می‌آورند.

براساس يك سنت جاری، مردم سوگوار و هيئت‌های عزادار بابل به انگيزه مصادف شدن روز هفتم محرم با مسدود شدن آب روی اصحاب با وفای امام حسين(ع) و به ياد سقای تشنه لب كربلا، با تجمع در اين اماكن متبرك و روحانی، برای رفع حاجات خود و برآورده شدن مشكلات و شفای عاجل بيماران، مراسم نذر و نياز و توسل را به جای می‌آورند. آنان با خيرات كردن چای، شير، شربت و حلوا و نان‌های قندی و سوخاری ميان عزاداران و قربانی كردن گوسفند در اين مكان ها به سوگ نشسته و خاطره جانبازی‌ها و رشادت‌های سالار دشت نينوا، حضرت ابوالفضل(ع)، علمدار و حماسه سازان عاشورا را گرامی می‌دارند.

در روزهای تاسوعا و عاشورای حسينی اين عزاداری‌ها با مجالس وعظ و تعزيه و دسته روی به اوج خود می‌رسد و مردم با پوشيدن جامه‌های سياه با حزن و اندوه خاصی در سطح تكايا و مكان‌های مذهبی محلات شهر و روستا تجمع كرده و با دسته روی از هر محله به ساير محلات و روستاهای همجوار عزاداری می‌كنند. دسته‌های عزادار شامل سينه زنان، زنجيرزنان و كرب زنان در سطح شهر بابل با عبور از محلات در مقابل مسجد يا تكيه هر محله عزاداری می‌كنند. اين مراسم در محوطه و صحن «امامزاده قاسم» و «تكيه پيرعلم » بابل از ويژگی خاصی برخوردار است. عزاداران در اين مراسم علاقه‌مندی و پايبندی خود را به ساحت مقدس خاندان عصمت و طهارت ابراز می‌دارند.

«تعزيه» يا شبيه خوانی يك مراسم نمايشی و مذهبی است كه ابتدا به منظور همدردی برای سالار و سرور شهيدان عالم حضرت حسين بن علی(ع) و تشريح وقايع شهادت آن امام همام و ياران وفادارش به وجود آمده بود كه به صورت روضه خوانی در منازل شخصی برگزار می‌شد. بعدها در تكايا و مكان‌های مذهبی و سقاتالارها ادامه يافت.

معمولاً هر تعزيه از ۱۰ تا ۱۵ بازيگر و چند نوازنده طبل و شيپور و قره نی و سنج و دهل تشكيل می‌شود كه در مواقع ضروری داستان، تعزيه خوانان را ياری می‌دهند.

از يازدهم محرم مراسم سخنرانی و وعظ و تعزيه در حسينيه‌ها و تكايا و زينبيه‌ها و منازل مردم و مشتاقان اهل بيت(ع) تا پايان ماه محرم و ماه صفر ادامه پيدا می‌كند. برخی از اين مراسم صبح زود پس از اقامه نماز صبح و برخی در عصر قبل از اذان مغرب برگزار می‌شود و مدت اين روضه خوانی‌ها يك هفته تا ۱۰ روز است و بر سردر منازلی كه مداحی و سخنرانی در ماه محرم در آن برگزار می‌شود، بيرق‌ها و پارچه‌هايی از مجلس عزاداری امام حسين‌(ع) به چشم می‌خورد.

مراسم نخل كشی در شهرستان ساری

نخل نوعی تابوت چوبی است كه بر بالای آن حالتی قوسی و محراب مانند دارد و با پارچه‌های سبز رنگ، كه رنگ نمادين ائمه(ع) است و پارچه‌های سياه به عنوان نمادی از عزا بر آن می‌پوشانند. نخل دارای چهار پايه چوبی و به ارتفاع يك و نيم متر است، كه در مسجد روستای تيله بن ساری اين نخل وجود دارد. زيرا مردم تيله بن همگی از سادات بوده و خود را در عزای جدشان حسين ابن علی(ع) سزوارتر می‌دانند. نظير اين نوع نخل‌ها و نخل كشی در برخی از روستاهای استان مازندران به‌عنوان مثال در روستای نوا از توابع آمل نيز و جود دارد.

ميثم ابراهيمي بازدید : 95 1390/09/12 نظرات (0)

عکس های جدید از مراسم عاشورا در منطقه دوسرشمار /  24 و 25 آذر 1389

آقای هادی نیک بین ( فرزند آقا شکرالله ) جوان خوش ذوق قلعه سری که در ایام عاشورای امسال ( 1389 ) در منطقه دوسرشمار حضور داشتند ، تعداد زیادی عکس از مراسم عزاداری منطقه گرفته و در اختیار سایت سادوا قرار دادند تا در معرض دید علاقمندان قرار گیرد . هر چند از ایام عاشور چند روزی گذشته ولی زیبایی این عکسها ما را بر آن داشت تا آنها را در سادوا قرار دهیم .

مدیریت سایت سادوا ضمن سپاس فراوان از آقا هادی عزیز و هم چنین جناب آقای مهندس افشین بهادری مدیر محترم انجمن فرهنگی تلسی قلعه که این عکس ها را برایمان ایمیل کردند ، امیدوار است که دیگر همولایتی های عزیز نیز ما و خوانندگان سایت سادوا را از عکس های زیبای خود بهره مند گردانند .

دوستان می توانند عکس های خود را با ایمیل برای ما بفرستند تا با نام آنها زیرنویسی شده و در سایت سادوا قرار گیرد .

ایمیل سادوا :     sadva86@gmail.com

 

دسته های عزاداری روستای قلعه و پایین ده در دوراهی ورورکیله به هم می پیوندند تا به مزار امامزاده میرافضل تیله بن بروند

دسته عزاداری روستای قلعه ( جلو ) و دسته عزاداری روستای بالاده ( عقب ) در دوراهی ورورکیله

دسته عزاداری روستای بالاده در دوراهی ورورکیله

نخل قدیمی روستای تیله بن و علم های روستاهای منطقه دوسرشمار در اطراف مزار امامزاده میرافضل

دسته زنجیر زن روستاهای منطقه دوسرشمار در اطراف مزار امامزاده میرافضل

دسته سینه زن روستاهای منطقه دوسرشمار در اطراف مزار امامزاده میرافضل

علم های روستاهای منطقه دوسرشمار به نخل تکیه داده اند

نخل روستای تیله بن

ميثم ابراهيمي بازدید : 72 1390/09/11 نظرات (0)
آشنايى كوتاه با صديقه كبرى ، حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام حضرت زهرا سلام الله علیها زندگانى حضرت زهرا سلام الله عليها تاءليف : علامه محمدباقر مجلسى مترجم و محقق : محمد روحانى على آبادى نام : فاطمه . كنيه هاى مشهور: ام الحسن ، ام الحسين ، ام ابيها، ام الائمه . مشهورترين لقبها: زهرا، صديقه ، طاهره ، كبرى ، سيده ، بتول . پدر: حضرت محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله پيامبر عظيم الشاءن اسلام . مادر: خديجه عليهاالسلام بنت خويلد همسر فداكار پيامبر اسلام . محل تولد. مكه . سال تولد: سال دوم بعثت ، و به روايتى : سال پنجم . روز ميلاد: بيستم جمادى الثانى . نام همسر: على بن ابى طالب عليه السلام ، پسرعموى پيامبر اسلام . زمان ازدواج : رجب يا ذى حجه سال دوم هجرت در مدينه . مدت زندگانى با على عليه السلام : نه سال . ميزان مهريه : 400 مثقال نقره مسكوك فرزندان : حسن عليه السلام ، حسين عليه السلام ، زينب كبرى ، ام كلثوم و يك فرزند سقط شده به نام محسن شهادت : در سال يازدهم هجرى محل دفن : پنهان است تعداد احاديث و روايات باقيمانده درباره آن حضرت : حدود 2000 مورد. تعداد سخنان باقيمانده از حضرت فاطمه : حدود 130 مورد. تعداد اشعار باقيمانده از آن حضرت : حدود 29 قطعه . تعداد خطبه هاى باقيمانده از آن حضرت : 2 خطبه . ساير آثار علمى باقيمانده از آن حضرت : مصحف فاطمه عليهاالسلام كه به خط همسر گرامش على عليه السلام نوشته شده و در نزد فرزندان آن حضرت بوده و هم اكنون در دست حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف مى باشد
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 8
  • کل نظرات : 2
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 3
  • آی پی دیروز : 6
  • بازدید امروز : 2
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 3
  • بازدید ماه : 7
  • بازدید سال : 16
  • بازدید کلی : 1,079
  • کدهای اختصاصی